Κεντρική σελίδα
kenia
Αγρια Ζώα
Ζώα των πόλων
Δεινόσαυροι
Πουλιά
Φωτογραφίες της Γής
sos

Θρύλοι και Παραδόσεις

              πηγή horse.gr

- Ιππεύοντας μαζί με το άλογό μας
- Ο κύκλος ζωής του αλόγου
- Ιστορία του αλόγου
- Επίσημες εκτρεφόμενες ράτσες
- Διάσημα άλογα
 

 Θρύλοι - Παραδόσεις

--------------------------------------------------------------------------------

To Λευκό Mustang!

Πριν αρκετά χρόνια στη Νοτιοδυτική έρημο, όταν άγρια τα άλογα βρηχόταν ελεύθερα και ο άνθρωπος ήταν ακόμη βοσκός σε γελάδια, υπήρχαν δύο περιοχές με διαθέσιμο νερό - στην μία περιοχή φύτρωνε χορτάρι το Καλοκαίρι και στην άλλη το Χειμώνα. Η απόσταση μεταξύ των δύο περιοχών ήταν περίπου 20 μίλια. Επειδή το χορτάρι όμως που φύτρωνε εκεί δεν ήταν αρκετό και ο δρόμος για να φτάσεις εκεί δύσβατος, δεν πήγαιναν πολλοί άνθρωποι ούτε κοπάδια ζώων. Υπήρχαν μόνο ελάφια, αλεπούδες, κογιότ, λύκοι και φυσικά άλογα. Αυτά τα άγρια άλογα ήταν πιο δυνατά και σκληρά από τα συνήθη, γιατί 'έπρεπε να προστατεύονται από τα κογιότ και τους λύκους. Ζούσαν συνεχώς σε επαγρύπνηση. Ήταν σχετικά μικρόσωμα άλογα, λόγω του ότι το γρασίδι ήταν λιγοστό και μερικές φορές τρέφονταν με φύλλα δέντρων.

Εκεί ζούσε και μία αγέλη αλόγων με αρχηγό έναν λευκό επιβήτορα. Αυτό το άγριο άλογο ενώ είχε γεννηθεί μαύρο σιγά σιγά το τρίχωμά του άρχισε να ανοίγει ώσπου μέχρι τα πέντε χρόνια, το σώμα, η ουρά και ή χαίτη του είχαν γίνει λευκά. Μερικές βραδιές στην έρημο, όταν είχε φεγγάρι εμφανιζόταν και έμοιαζε λές σαν γαλάζιος από την αντανάκλαση του φεγγαρόφωτου και την ομορφιά του! Ο Λευκός Επιβήτορας είχε υπέροχο βάδισμα, αγέρωχο και ρυθμικό! Οι φοράδες στην αγέλη, (όπως όλα τα άλογα), συνήθως τροχάδιζαν, αλλά ο επιβήτορας ποτέ! Ήταν το μοναδικό άλογο που ενώ κάλπαζε φαινόταν σαν να βημάτιζε στητό και περήφανο! Μια φορά ένας καομπόι που είχε προσεγγίσει εκείνη τη περιοχή ένα παράξενο θέαμα. Έμοιαζε σαν άλογο, μύριζε άλογο αλλά είχε δύο κεφάλια! Από το φόβο του ο καόμποι συγκέντρωσε τις φοράδες του και τις απομάκρυνε από το πλάσμα. Καθώς έφευγε πρόσεξε πώς ο λευκός επιβήτορας βηματίζοντας είχε την ίδια ταχύτητα με αυτήν που ανέπτυσσαν τα αρσενικά και οι φοράδες του κοπαδιού του όταν κάλπαζαν!

Αυτό το περιστατικό ήταν η αρχή της δημιουργίας του διάσημου θρύλου του Λευκού Mustang της Δύσης. Όσο οι άνθρωποι λόγο αύξησης του πληθυσμού μετακινούταν περισσότερο προς τη περιοχή του Λευκού Επιβήτορα, αυτός εμφανιζόταν πιο συχνά και πάντα είχε το θαυμασμό από τους καομπόι! Ήταν ένα μικρόσωμο άλογο αλλά πανέξυπνο και συνήθως δεν εμφανιζόταν για πολύ ώρα.επειδή ήξερε καλά τα μονοπάτια και έκρυβε την αγέλη του γρήγορα. Και πάντα όποτε τον έβλεπαν φαινόταν να καλπάζει ενώ στην πραγματικότητα βημάτιζε! Κάποια φορά έκλεψε αρκετές φοράδες από τα γύρω ράντσα και γι' αυτό το λόγο μερικοί άνθρωποι ήθελαν να τον ξεφορτωθούν. Κάποιοι άλλοι ήθελαν να τον αιχμαλωτίσουν, μάλιστα κάποιος πρόσφερε 5,000 δολάρια σε όποιον τον έπιανε και το έφερνε στο ράντσο του για να εξημερωθεί! Αρκετοί καομπόις τότε άρχισαν να ψάχνουν το Λευκό Επιβήτορα για να τον αιχμαλωτίσουν.

Ένας από τους καλύτερους καομπόι και εκπαιδευτής, ιππεύοντας τη καλύτερη φοράδα του κυνήγησε τον επιβήτορα με σχέδιο να βρίσκεται η φοράδα σε περίοδο αναπαραγωγής ώστε να τον προσελκύσει. Ο επιβήτορας άφησε την αγέλη του όταν κατάλαβε όταν αυτός ήταν ο κυνηγημένος. Ακολούθησε τη φοράδα του καομπόι με το γοργό βηματισμό του ενώ η φοράδα κάλπαζε για 15 μίλια. Η φοράδα τελικά εξουθενώθηκε και έπεσε μαζί με τον καβαλάρη σε μία τρύπα στο έδαφος. Ο ιππέας βέβαια μετάνιωσε που προσπάθησε να πιάσει τον επιβήτορα και αναγκάστηκε να επιστρέψει περπατώντας με τη φοράδα πίσω, ενώ έλεγε στους υπόλοιπους ότι είναι χαμένος χρόνος να προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν το άγριο Mustang.

Πολλοί άλλοι ιππείς προσπάθησαν να τον κυνηγήσουν, αλλά χωρίς τύχη. Κάποια φορά ένας καομπόι θέλοντας να πάρει την αμοιβή συγκέντρωσε μία ομάδα από 6 φίλους και μαζί με 12 άλογα, θέλησε να παγιδεύσει το Λευκό Επιβήτορα. Περικύκλωσαν τη περιοχή του με σκεπτικό ότι μόλις ο ένας κάομπόι που θα τον κυνηγούσε κουραζόταν, θα σταματούσε και πάντα θα υπήρχε κάποιος άλλος να συνεχίσει, ώστε ο επιβήτορας να ήταν συνέχεια σε κυνηγητό για να ξεφύγει ώστε να κουραστεί και να πιαστεί! Κυνήγησαν έτσι τον επιβήτορα δύο μερόνυχτα, αλλά την τρίτη μέρα τον έχασαν. Δεν ήξεραν που μπορεί να βρισκόταν. Έψαξαν παντού χωρίς τύχη και τελικά αποσύρθηκαν από τις προσπάθειες έχοντας μεγάλο σεβασμό στο Λευκό Επιβήτορα για την ταχύτητα και εξυπνάδα του!

Το άλογο (επειδή ήξερε καλά την περιοχή του), είχε κατευθυνθεί σε ένα ξέφωτο στο δρόμο για τη πεδιάδα όπου και κρύφτηκε σε ένα σπήλαιο. Μετά το εξουθενωτικό κυνήγι, συγκέντρωσε τις φοράδες του και κατευθύνθηκε στο Βορά όπου και δεν τον ξαναείδαν ποτέ άνθρωποι (τουλάχιστον δύο μαζί ).

Μερικές φορές μόνο κάποιοι λένε ότι έχουν δει το Λευκό Επιβήτορα, ιδιαίτερα κάποιες βραδιές στο φεγγαρόφωτο, όπου το άλογο εμφανίζεται σχεδόν σαν φάντασμα, και με τόσο υπέροχη κορμοστασιά και βηματισμό που είναι αδύνατον να τον πιάσει κάποιο λάσο ή σφαίρα! Σήμερα σπάνια βρίσκονται κάποια είδη mustang που βηματίζουν υπέροχα! Ποιος να ξέρει άραγε αν είναι απόγονοι του Λευκού επιβήτορα;