Έχω στο σπίτι μου ένα ζώο. Τι να κάνω;

Συμβουλές για τον τριχωτό τετράποδο φίλο μας από το Pet City.

Τα σκυλιά εξημερώθηκαν από τους ανθρώπους πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα σκυλιά έχουν γίνει πλήρως εξαρτώμενα από εμάς για να ικανοποιήσουμε τις ημερήσιες ανάγκες τους και να τα προστα- τεύσουμε από κινδύνους. Επειδή τα κοινωνικοποιήσαμε και ζουν μαζί μας,χρειάζονται συνεχή προσοχή και αγάπη εκτός απο τα βασικά όπως τροφή, νερό, στέγη και ιατρική φροντίδα. Η ποιότητα της σχέσης σας με το σκυλί σας εξαρτάται απο την ικανοποίηση των αναγκών του από μέρους σας.

Τροφή και νερό
Τα κουτάβια - μέχρι ενός έτους - πρέπει να τρέφονται από τρεις εώς τέσσερις φορές την ημέρα. Τα ενήλικα σκυλιά-ενός έτους και πάνω-πρέπει να τρέφονται μία η δυό φορές την ημέρα.Δώστε μόνο επώνυμες, καλές τροφές, κατάλληλες για την ηλικία τους και ακολουθείστε τις οδηγίες της εταιρείας ή του κτηνίατρου για την ποσότητα. Φρέσκο, καθαρό νερό πρέπει να είναι διαθέσιμο όλη τη ημέρα. Μήν δίνετε αμφιβόλου θρεπτικής αξία σκυλοτροφές, απομεινάρια απο το τραπέζι, τροφές για γάτες, αληθινά κόκκαλα και γάλα [μπορεί να προκαλέσει διάρροια].

Καθαριότητα [σπιτιού]
Μία επιτυχημένη μέθοδος καθαριότητας του κουταβιού ξεκινάει απο την δημιουργία ενός συνεπούς και συνετού προγράμματος. Κάθε μέρα σε συγκεκριμένες ώρες [όπως μετά από γεύματα,πριν και μετά από ύπνο] βγάλτε το σκυλί σας έξω στο προκαθορισμένο σημείο για τουαλλέτα, όπου και το ανταμείβετε για την αφόδευση. Φροντίστε να καθαρίζετε το χώρο για λόγους υγιεινής πολιτισμού και σεβασμού προς την κοινωνία. Τα μικρά σκυλιά -κάτω των πέντε μηνών-δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τον έλεγχο των μυών τους,έτσι είναι επιρρεπή σε ατυχήματα μέσα στο σπίτι.Με το να τιμωρήσετε το σκυλάκι για αυτό δεν βοηθάει και μπορεί να οδηγήσει σε επιπλέον προβλήματα συμπεριφοράς. Ο έπαινος κι η ανταμοιβή για τις επιθυμητές πράξεις, η υπομονή και η συνέπεια ειναι πιο αποδοτικοί τρόποι εκπαίδευσης για όλα τα σκυλιά.

Υγεία και φροντίδα
Πηγαίνετε το κουτάβι ή το σκυλί σας στον κτηνίατρο αμέσως μετα την απόκτησή του.Ο κτηνίατρος θα το εξετάσει και θα το εμβολιάσει - απαραίτητη προυπόθεση για τις ασθένειες οι οποίες μπορεί να αποβούν θανατηφόρες για το ΄΄ φιλαράκι΄΄ σας. Επομένως μία - τουλάχιστον - ετήσια επίσκεψη στον κτηνίατρο,για πλήρη έλεγχο και εμβόλια είναι απαραίτητη. Σε περίπτωση τραυματισμού ή άλλου προβλήματος υγείας ζητείστε αμέσως τις συμβου- λές και τη φροντίδα του κτηνιάτρου.

Κίνδυνοι εκτός σπιτιού
Οι συνθήκες της πόλης και η κοινή λογική επιβάλλουν ότι το σκυλί σας πρέπει να εί ναι δεμένο με το λουρί του όταν βαδίζετε στο πεζοδρόμιο. Τα σκυλιά που τους επιτρέπεται να τρέχουν λυμένα στους δρόμους δεν ειναι ΄΄ ελεύθερα΄΄ στην πραγματικότητα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο από διερχόμενα αυτοκίνητα, άλλα ζώα, δηλητήρια, υπερβολική ζέστη η κρύο και απο κακοπροαίρετους ανθρώπους. Επιπλέον τα ....΄΄έλεύθερα΄΄ σκυλιά δημιουργούν προβλήματα στους συνανθρώπους μας για τα οποία ως ιδιοκτήτες τους, είμαστε υπεύθυνοι.

Επίβλεψη
Ένα κουτάβι χρειάζεται αρκετή επίβλεψη για την ασφάλειά του, εκπαίδευση και σωστή κοινωνικοποίηση Κανένα σκυλί-κουτάβι ή ενήλικο-δεν πρέπει να αφήνεται μόνο του έξω ή με μικρά παιδιά χωρίς την επίβλεψη κάποιου μεγάλου. Ελέγξτε επίσης το σπίτι σας για ηλεκτρικά καλώδια, αντικείμενα που σπάζουν εύκολα, δηλητήρια κλπ. Μερικά φυτά μπορεί να είναι δηλητηριώδη για το σκυλί σας. Στείρωση
Τα σκυλιά δεν έχουν συναισθηματική ή ψυχολογικά αναγκη για αναπαραγωγή, οπότε η στείρωση ειναι μια πολύ καλή λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού των σκύλων. Η χειρουργική επέμβαση είναι απλή και μπορεί να γίνει σε μικρή ηλικία.Εκτός του ότι έτσι επιτυγχάνεται η μείωση της ανεξέλεκγτης αύξησης του αριθμού των σκύλων. Η στείρωση επίσης βοηθάει στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς επίσης και σε μερικές περιπτώσεις προβλημάτων συμπεριφοράς.

Κολάρο και ταυτότητα
Όλα τα σκυλιά θα πρέπει να φορούν κολάρο, μια ταυτότητα με το όνομα τους και ενα τηλέφωνο. Σιγουρευτείτε ό,τι το κολλάρο δεν είναι ούτο χαλαρό ούτε σφικτό και θυμηθείτε να το ρυθμίζετε ή να το αλλάξετε καθώς το σκυλί μεγαλώνει. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος το σκυλί να χαθεί. Εάν βρεθεί από κάποιον φιλόζωο οι πιθανότες να δείτε πάλι το "φιλαράκι" σας είναι μεγάλες. Μιά άλλη μέθοδος "αναγνώρισης" σκύλου είναι η ηλεκτρονική. Με αυτή τη μέθοδο, ένα μικροτσίπ τοποθετείται κάτω απο το δέρμα του σκύλου σας και έτσι με τη βοήθεια των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτό [απαιτείται η χρήση ειδικού SCANER] μπορεί να βρεθεί ο ιδιοκτήτης του σκύλου.

Μάσημα
Για όλη τους τη ζωη τα σκυλιά και ιδιαίτερα τα κουτάβια έχουν την αναγκη να μασούν.Αποθαρρύνετε το ανεπιθύμητο μάσημα με το να εκπαιδεύσετε το σκυλί σας να μασάει αντικείμενα που του παρέχετε εσείς, όπως ΄΄ ψεύτικα΄΄ κόκαλα, σκληρά μπισκότα ειδικά για σκύλους και παιχνίδια απο σκληρό καουτσούκ. Ποτέ μην δίνετε πολύ μικρά παιχνίδια που είναι δυνατόν να καταπιεί το σκυλί. Παπούτσια και κάλτσες δεν είναι κατάλληλα παιχνιδια για μάση- μα, το σκυλί δεν μπορεί να καταλάβει την διαφορά μεταξυ παλιού και καινούργιου παπουτσιού ή κάλτσας.

Βούρτσισμα και καθαρισμός
Το τακτικό βούρτσισμα βοηθάει να απομακρυνθούν οι χαλαρές τρίχες και να κρατήσετε το τρίχωμα του σκυλιού σας καθαρό και αστραφτερό. Κάντε μπάνιο στο σκυλί σας μια φορά περίπου το μήνα και χρησιμοποιείστε ένα σαμπουάν ειδικό για σκυλιά.Μερικά σκυλιά χρειάζονται κούρεμα από επαγγελματίες. Μερικά σκυλιά χρειάζονται κούρεμα απο επαγγελματίες. Tο καλοκαίρι ελέγξτε για τσιμπούρια και άλλα έντομα καθώς και προβλήματα δερματος. Το χειμώνα φροντίστε το σκυλί σας να μην έχει παγάκια ή αλάτια στα δάκτυλά του και ξεβγάλτε με νερό της βρύσης μετά απο κολύμβηση σε αλατισμένο νερό. Το αλάτι στεγνώνει και ερεθίζει το δέρμα. Κόψτε τα νύχια του σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου και ελέγξτε τα ούλα και τα δόντια του κάθε 15-20 μέρες, καθαρίστε τα με ένα πανάκι η μικρή οδοντόβουρτσα.Ετσι εμποδίζετε τη δημιουργία πέτρας και κακοσμίας. Κρατάτε τα αυτιά του σκύλου σας καθαρά στεγνά και ελέγξτε τα για ερεθισμούς και υπερβολική ύπαρξη κεριού.

Άσκηση και παιχνίδι
Πάντα βγάλτε βόλτα το σκυλί σας δεμένο με γερό λουρί και κολάρο[όχι πνίχτες] Επίσης μην ξεχνάτε να καθαρίζετε τις ακαθαρσίες του. Τα σκυλιά όχι μόνον αγαπούν αλλα και χαίρονται το παιχνίδι, φροντίστε λοιπόν από μικρή ηλικία να του μάθετε ''καλά'' παιχνίδια. Για παράδειγμα το πέταγμα του τοπιού -προσοχή το μέγεθος- και επαναφορά του σε σας απο τον σκύλο χτίζει μεταξύ σας μία σχέση συνεργασίας, ενώ το τράβηγμα ενός σχοινιού -την μια άκρη τραβάτε εσείς ενω την άλλη ο σκύλος- χτίζει πολλές φορές μια σχέση διεκδίκησης και αντιπαλότητας.

Ύπνος
Δώστε στο σκυλί σας ενα χώρο που να μπορεί να κοιμάτε και να ηρεμεί, φροντίστε να μην κρυώνει ουτε να ζεστένεται υπερβολικά. ΄Ολα τα σκυλιά και ειδικότερα τα κουτάβια χρειάζονται ύπνο και ξεκούραση κατα την ημέρα και τη νύχτα.

Εκπαίδευση
Όλα τα σκυλιά καθώς και οι ιδιοκτήτες τους χρειάζονται εκπαίδευση. Οι ιδιοκτήτες τους οχι μόνο πρέπει να καταλαβαίνουν τη συμπεριφορά των σκύλων τους αλλά και να μάθουν σωστούς τρόπους-χωρίς βία-επικοινωνίας μαζί τους. Αυτό θα κάνει την σχέση με τα ζώα τους πιο ευχάριστη και ασφαλή και τα σκυλιά τους να προσαρμόζονται ευκολότερα στους κανόνες της ανθρώπι νης κοινωνίας.Διαλέξετε με προσοχή τον εκπαιδευτή του σκύλου σας και μην δέχεστε οποιασδήποτε μορφής βία ενάντια στο φιλαράκι σας. Επίσης απορρίψτε αμέσως τη χρήση πνίχτη και ηλεκτρικών κολλάρων.

Προβλήματα συμπεριφοράς
Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα συμπεριφοράς με το σκυλί σας πρώτα ελεξτε με το κτηνίατρο σας μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας που επιρρεάζει την συμπεριφορά του. Αφού όλα είναι εντάξει με την υγεία του απευθυνθείτε για συμβουλές σε έναν εκπαιδευτή σκύλων. Συνήθως τα περισσότερα προβλήματα λύνονται μέ γνώση και υπομονή. Όπως πάντα και εδώ η πρόληψη είναι καλύτερη απο την θεραπεία. Γι' αυτό αρχίστε την εκπαίδευση του σκυλιού σας εγκαίρως, προτού αναπτυχθούν γνωστά προβλήματα συμπεριφοράς.

Πηγή: www.petcity.gr

Συμβουλές για τα καλαζάρ

Από τον Παναγιώτη Χύτα, Κτηνίατρο

Το καλαζάρ είναι μια κολλητική ασθένεια που μεταδίδεται σχετικά εύκολα στα σκυλιά κυρίως από μολυσμένο αίμα. Για τον λόγο αυτό, τα τσιμπήματα από κουνούπια το καλοκαίρι θεωρούνται επικίνδυνα.

Δεν υπάρχουν εμβόλια. Έτσι, η πρόληψη αποτελεί μέχρι αυτή τη στιγμή το καλύτερο φάρμακο.

1. Κάνουμε στον σκύλο δύο φορές τον χρόνο εξέταση αίματος -Γενική και μία ειδική για το καλαζάρ. Φροντίζουμε πάντα οι εξετάσεις αυτές να γίνονται από εξειδικευμένα κέντρα ή μικροβιολογικά εργαστήρια και να αποφεύγουμε τα επί τόπου τεστ (παίρνουμε δείγμα από αίμα και στάζουμε λίγο σε στικ, τα οποία στη συνέχεια παίρνουν κάποιο χρώμα. Ανάλογα με το χρώμα ο σκύλος είναι θετικός ή αρνητικός στην ασθένεια).

2. Οι εξετάσεις αίματος θα πρέπει να γίνονται κάθε φθινόπωρο και άνοιξη.

3. Έχουμε πάντα στο λαιμό του σκυλιού το λουράκι που απωθεί κουνούπια, σκνίπες, τσιμπούρια κλπ.

4. Το λουρί αυτό το αλλάζουμε τουλάχιστον κάθε έξι με τέσσερις μήνες.

5. Ύστερα από 15 ημέρες μετά το μπάνιο του σκύλου, τον ψεκάζουμε με ειδικό υγρό που απωθεί τα έντομα και τα τσιμπούρια. Ιδιαίτερη προσοχή δίνουμε στη μουσούδα (όχι στα μάτια και στα ρουθούνια και μέσα στα αφτιά) και στις πατούσες.

6. Αποφεύγουμε να αφήνουμε τον σκύλο σε εξωτερικό χώρο το καλοκαίρι μετά τη δύση του ηλίου. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τον ραντίζουμε με κάποιο σπρέι για τα κουνούπια.

7. Πάμε αμέσως στον γιατρό, όταν δούμε στον σκύλο μας τα εξής συμπτώματα:

* Ανορεξία

* Κακουχία

* Βλέννες από τη μύτη

* Μεγάλα νύχια

* Αλλοιώσεις στο δέρμα

8. Στην περίπτωση που διαπιστωθεί έγκαιρα η ασθένεια αυτή, τότε υπάρχει πιθανότητα άνω του 80% να θεραπευθεί. Ωστόσο, η θεραπεία είναι μακροχρόνια και απαιτεί προσοχή, διότι υπάρχει πιθανότητα να μεταδοθεί η ασθένεια σε ανθρώπους της οικογενείας. Κινδυνεύουν κυρίως γέροι και μωρά. Στους ανθρώπους θεραπεύεται η ασθένεια, αλλά είναι επίπονη.

9. Αν αποφασίσουμε να μην καταλήξουμε στην ευθανασία του σκύλου (κάτι, το οποίο γίνεται τις περισσότερες φορές) και η ασθένεια βρίσκεται στα πρώτα στάδια (δεν υπάρχουν ακόμα κλινικά συμπτώματα, αλλά εντοπίστηκε σε εξέταση αίματος), τότε έχουμε κατά πάσα πιθανότητα κερδίσει το παιχνίδι σε έξι μήνες. Ο γιατρός δίνει μια θεραπεία με χάπια, τα οποία χορηγούνται καθημερινά για έξι μήνες, ταυτόχρονα με χάπι για την προστασία του στομαχιού και βιταμίνες -κυρίως του συμπλέγματος Β.

10. Προσοχή: Στα πρώτα στάδια της ασθένειας, ακόμα και αν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα, θα πρέπει να αποφεύγεται η χορήγηση ειδικών φαρμάκων με ένεση, διότι αυξάνουμε την πιθανότητα να πάθει ο σκύλος νεφρική ανεπάρκεια.

11. Στη θεραπεία με τις ενέσεις καταφεύγουμε μόνο όταν διαπιστώσουμε ότι όλες μας οι προσπάθειες δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα.

12. Αν μετά από έξι μήνες θεραπεία με χάπια, η εξέταση αίματος δεν βγήκε αρνητική, τότε επαναλαμβάνουμε τη θεραπεία για άλλους έξι μήνες. Συνήθως, στο πρώτο εξάμηνο η ασθένεια έχει θεραπευθεί ή ο δείκτης μόλυνσης έχει μειωθεί αρκετά.

13. Αν τελικά ύστερα από τις προσπάθειές μας ο σκύλος βγει αρνητικός στις εξετάσεις, τότε συνεχίζουμε κάθε έξι με τέσσερις μήνες να κάνουμε εξετάσεις αίματος -Γενική και την ειδική για καλαζάρ. Ενδεχομένως να χρειάζεται φάρμακα για να νεφρά του και κάποια συμπληρώματα διατροφής, τα οποία τα χορηγούσαμε και κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

14. Όσο διαρκεί η θεραπεία χορηγούμε ταυτόχρονα στον σκύλο ένα χάπι για το στομάχι του. Συνήθως το δίνουμε 15 λεπτά πριν από το χάπι της θεραπείας.

Off the record

Λένε ότι αν κάθε μήνα για λίγες ημέρες χορηγούμε στον σκύλο μας το χάπι που θα δίναμε αν είχε καλαζάρ, τότε αυξάνουμε κατακόρυφα τις πιθανότητες να μην το πάθει ποτέ. Το χάπι αυτό που χορηγείται και σε ανθρώπους, αλλά για άλλη ασθένεια, δεν καταπολεμά το καλαζάρ στον σκύλο, αλλά δημιουργεί ένα αρνητικό περιβάλλον και δεν μπορεί να αναπτυχθεί. Έτσι, στο τέλος πεθαίνει. Στην πρόληψη, δημιουργεί το περιβάλλον που δεν επιτρέπει στην ασθένεια να αναπτυχθεί.

Προσοχή!

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον κτηνίατρό σας. Η στήλη έχει πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την εμπειρία και την γνώση των ειδικών.

Στείρωση ή όχι; Το μεγάλο δίλημμα

Από την Eλένη Εμμ. Σταυρουλάκη, Κτηνίατρο

Ένας από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς των ιδιοκτητών μικρών ζώων που επισκέπτονται τον κτηνίατρο, έχει να κάνει με το εάν πρέπει να στειρώνονται τα ζώα ή όχι. Τα κυριότερα ερωτήματα που συνήθως ακούγονται, συνοψίζονται στα εξής: « Μα γιατρέ, είναι φρόνιμο να επεμβαίνουμε στην φύση του ζώου;» , «Τι μπορεί να πάθει με την στείρωση;» , «πως θα είναι μετά;», «μήπως το βλάψει;» και πολλά άλλα τα οποία, εύλογα προβληματίζουν όποιον πραγματικά, ενδιαφέρεται για την υγεία και την ποιότητα ζωής του μικρού του φίλου. 

Το πρόβλημα

      Τίποτε από όσα μας έχει δώσει η ίδια η φύση δεν είναι τυχαίο! Μας έχει προικίσει με τα απαραίτητα εφόδια για την επιβίωσή μας και την διαιώνιση του κάθε είδους! Εδώ ακριβώς τίθεται το ερώτημα: «τότε γιατί να προβώ σε μια τέτοια ενέργεια;». Κανένας δεν μπορεί να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την στείρωση σε ένα, κατά τα άλλα, υγιές ζώο, που δεν δημιουργεί πρόβλημα με την φυσιολογική αναπαραγωγική συμπεριφορά του.

Επικίνδυνοι παράγοντες

      Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι παράγοντες, που αν δεν τους λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν, μπορούν να αποβούν επικίνδυνοι ως και  μοιραίοι για την ζωή των τετράποδων φίλων μας. Παράδειγμα αποτελεί η περιπλάνηση των γάτων κατά την εποχή του ζευγαρώματος, η οποία εγκυμονεί κινδύνους όπως,  ατυχήματα από αυτοκίνητα, δηλητηριάσεις, μολύνσεις από μεταδοτικά θανατηφόρα νοσήματα, τραυματισμούς κ.λ.π. Με τον ευνουχισμό περιορίζεται επίσης ο «ψεκασμός» του ούρου μέσα στο σπίτι (που αποτελεί φυσιολογική συμπεριφορά μαρκαρίσματος του χώρου)  και εκμηδενίζονται οι επικείμενοι κίνδυνοι,  πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να ζυγίσουμε το βάρος της όποιας επιλογής μας.
 

Αρσενικοί σκύλοι

      Όσον αφορά τους αρσενικούς σκύλους, ο ευνουχισμός επιβάλλεται σε περιπτώσεις καρκίνου των όρχεων ή σε ορμονολογικά  και δερματικά νοσήματα. Πολλοί ιδιοκτήτες  καταφεύγουν σε αυτήν την λύση προκειμένου να τιθασεύσουν (εν μέρει), ένα πολύ άγριο ζώο.
 

Τα θηλυκά

     Στα θηλυκά ζώα η στείρωση προλαμβάνει κάποιες μορφές καρκίνου, δερματολογικών προβλημάτων καθώς και την εμφάνιση πυομήτρας . Καλό θα είναι να αποφεύγεται η προσωρινή αντισύλληψη με την χρήση κάποιου φαρμακευτικού σκευάσματος, μια και τα τελευταία έχουν ενοχοποιηθεί για την δημιουργία πολλών παθολογικών καταστάσεων όπως ο καρκίνος.
 

Η παρενέργεια

     Η σίγουρη «παρενέργεια» που περικλύει η στείρωση τόσο στα θηλυκά όσο και στα αρσενικά, είναι η παχυσαρκία! Γι’ αυτό θα πρέπει να ακολουθήσετε τις διατροφικές συμβουλές του ιατρού σας, ώστε να μην αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα υγείας (καρδιακό, μυοσκελετικό, κ.λ.π.) που πηγάζει από αυτήν. Εάν επίσης η επέμβαση συμβεί σε πολύ μικρή ηλικία, ενδεχομένως το ζώο να γίνει μαλθακό.
 

Θέλει χειρουργείο

     Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται επίσης για χειρουργική επέμβαση και όπως όλες οι επεμβάσεις, κρύβει ένα μικρό ποσοστό πιθανών επιπλοκών (κυρίως για τα θηλυκά, στα οποία γίνεται λαπαροτομή).Από εκεί και ύστερα η σωστή καθοδήγηση από τον κτηνίατρο σας και η τήρηση κατά γράμμα των οδηγιών του, είναι πολύ σημαντική για την εξασφάλιση της ομαλής ανάρρωσης .
 

Η σωστή ηλικία

    Εάν και εφόσον αποφασιστεί η στείρωση του ζώου, καλό θα είναι να γίνει μετά την ηλικία των 9 μηνών για τους σκύλους , και των 6-7 μηνών για τις γάτες, έτσι ώστε, αφενός να έχει αναπτυχθεί πλήρως το γεννητικό σύστημα και αφετέρου να έχει διαμορφωθεί ήδη ο χαρακτήρας του ζώου.
 

Η απόφαση

     Η απόφαση λοιπόν του κάθε ιδιοκτήτη για το εάν θα στειρώσει ή όχι τον τετράποδο φίλο του, πρέπει να στηρίζεται στην αναγκαιότητα της επέμβασης, αναλόγως την περίσταση και όχι να γίνεται άσκοπα! Ψάξτε, ρωτήστε, μάθετε ,ζυγίστε, αν είναι απολύτως αναγκαίο! Χρησιμοποιείστε ως κριτήριο τι θα έχει την μικρότερη επίπτωση πάνω στην υγεία του σκύλου ή της γάτας σας! Μία υπεύθυνη και ώριμη απόφαση, φέρνει πάντοτε τα καλύτερα αποτελέσματα!